Potem może być już za późno

Czasem zdajemy sobie sprawę, że jest już za późno. Za późno aby coś zrobić, coś zobaczyć, coś przeżyć i to już się nie wróci, już się nie zdarzy kolejny raz. Wszystko trwa tylko chwilę, jest tylko tu i teraz, drugiej takiej nie będzie, tak jak nie ma dwóch takich samych wschodów czy zachodów słońca. Nawet w tym samym miejscu, każdy jest inny, niepowtarzalny i trwa tylko parę chwil. Tak jak miłość, trwa tylko parę chwil, czasem parę lat ale nic nie trwa wiecznie. Ludzie się rozchodzą, umierają, nic nie trwa wiecznie. Umiejętność cieszenia się tymi pięknymi chwilami to najważniejsza sztuka jaką musimy opanować za życia.

Oto tekst, który napisał Boucar Diouf. Nic dodać, nic ująć…

Ledwo zaczął się dzień i… jest już szósta wieczorem. Tydzień ledwo przybył w poniedziałek i już jest piątek.
… a miesiąc już minął.
… a rok prawie się kończy.
… i minęło już 40, 50 lub 60 lat naszego życia.
… i zdajemy sobie sprawę, że straciliśmy naszych rodziców, przyjaciół.
I zdajemy sobie sprawę, że jest już za późno, aby wrócić. Więc… Spróbujmy jednak jak najlepiej wykorzystać czas, jaki nam pozostał. Nie zwlekajmy z szukaniem zajęć, które lubimy. Dodajmy kolorów naszej szarości. Uśmiechnijmy się do małych rzeczy w życiu, które są balsamem dla naszych serc.
I mimo wszystko, nadal cieszmy się spokojem tego czasu, który nam pozostał. Spróbujmy wyeliminować „potem”…
Zrobię to potem…
Powiem potem…
Pomyślę o tym potem…
Zostawiamy wszystko na później, jakby „potem” było nasze.
Ponieważ nie rozumiemy, że:
potem – kawa jest zimna…
potem – priorytety się zmieniają…
potem – rok się skończy…
potem – zdrowie się kończy…
potem – dzieci dorastają…
potem – rodzice się starzeją…
potem – obietnice są zapomniane…
potem – dzień staje się nocą…
potem – życie się kończy…
A potem często jest za późno…
Więc… nie zostawiaj niczego na później, ponieważ czekając na później , możemy stracić
najlepsze chwile,
najlepsze doświadczenia,
najlepszych przyjaciół,
najlepszą rodzinę…
Dziś jest odpowiedni dzień… Ta chwila jest teraz…

Więcej o mojej historii znajdziesz tutaj:

Jeśli podoba Ci się to co piszę, wrzuć coś do mojej skarbonki. Miło też będzie, jeśli zostawisz komentarz i polecisz tę stronę znajomym. Możesz subskrybować ten blog, aby nie przegapić kolejnych wpisów. Nie martw się, nie piszę zbyt często ;p